محمد یعقوبی - استاد یار زبان و ادبیات عربی دانشگاه فرهنگیان
رسول زارع - دانش آموخته ی دکترای زبان وادبیات عربی دانشگاه خوارزمی

زبان شعری عزالدین المناصره با عنصر ساختارساز شعر یعنی مکان، اختلاط یافته است، ویکی از کاربستهای مهم جفرا، محتوایمکانی آن میباشد. به کارگیری زیاد این واژه در زبان شعری شاعر، به سرشار بودن ناخودآگاه وی از تجلیات این واژه بر میگردد؛ هدف این نو شتار واکاوی مفاهیم متعدد جفرا در زبان شعری منا صره میبا شد به دیگر زبان، آب شخورها وب سترهای اخذ معانی متعدد جفرا در زبان شعری مناصره را مشخص کند سپس مفاهیم متعدد جفرا در کلام شعری مناصره برجسته سازد علاوه برآن میزان ارتقای مفهوم جفرا وکاربست آن در زبان شعری مناصره بیان نماید، صد البته ابهامی که در اولین مواجه ه با واژهی جفرا به ذهن می آید، کارب ست مفهومی این واژه میبا شد، که این نو شتارسرآن دارد این تعدد مفاهیم جفرا را بکاود، امری که به شکل منسجم ومتدیک توسط سایر پژوهشگران صورت نگرفته است، تحقیق تلاش داشته تا واژه ی جفرا در کل اشعار مناصره بکاود، به ویژه آن جا که واژه دگردیسی مفهومی دارد. شیوه ی تحقیق، تحلیلی- تو صیفی از نوع کتابخانه ای ا ست و نگاه مقاله تبیینی بدون رویکرد نقادانه ا ست. مهمترین یافته های جستار این ا ست که منا صره، گاهی جفرا را در مفهوم یک حیوان محبوب، گاهی معشوقه، گاهی یک رادیکالیست انقلابی وگاهی درمحتوای وطن وسرزمین وفلسطین بکار میگیرد. این کلمه خود به تنهایی در داخل زبان توانسته به گفتمانی مبدل شود.

عزالد:ین المناصره جفرا، سیالیت معنایی، مکان، فلسطین