مهدی کسرایی - عضو هیات علمی، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه شیراز
سیدخبات بهرامی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه شیراز
K.Bahrami@gmail.com شفیعی علویجه - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه شیراز

جو پس از گندم، برنج و ذرت مهمترین غله می باشد. جوانه زنی، مرحله ی پیچیده ای از رشد گیاه می باشد و از طریق اثراتی که روی استقرار گیاهچه دارد می تواند عملکرد را افزایش دهد. یکی از راه های افزایش قدرت جوانهزنی بذرها، استفاده از میدان مغناطیسی است. هدف از این پژوهش بررسی اثر شدت میدان مغناطیسی یکنواخت و غیزیکنواخت بر درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی گیاه جو بوده است. به این منظور کیفیت مکانیزم کار یک آهنربای الکتریکی که ساخته شده بود تغییر داده شد. در انجام این تحقیق از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار استفاده شد. تیمارهای این طرح شامل سه رقم جو (ریحان، فصیح و یوسف)، سه سطح میدان شدت میدان مغناطیسی یکنواخت (150 ، 200 و 250 میلی تسلا) و سه سطح شدت میدان مغناطیسی غیریکنواخت (5 / 0، 5 / 1 و 5 / 2 میلی تسلا)، سه سطح زمان (5 ، 120 و 180 دقیقه) و شاهد ( بدون قرار گرفتن در میدان) بود. نتایج نشان داد که در میدان مغناطیسی یکنواخت تیمار 150 میلی تسلا بیشترین تاثیر را روی درصد جوانه زنی و سرعت جوانه زنی داشت. همچنین در میدان مغناطیسی غیریکنواخت تیمار 5 / 0 میلی تسلا بیشترین تاثیر را روی درصد و سرعت جوانه زنی داشت. سرعتجوانه زنی در تیمار 5 دقیقه بیشتر از سایر تیمارها بود و درصد جوانه زنی در حالت یکنواخت در زمان 120 دقیقه عملکرد بهتری نسبت به سایر تیمارها داشت.

جو، سرعت جوانه زنی، سرعت رشد، میدان مغناطیسی