اصغر زورآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه شهرکرد
مجتبی نادری بلداجی - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه شهرکرد
اصغر عابدی - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه شهرکرد
امین لطفعلیان - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه شهرکرد

در این مطالعه، مقایسه ی فنی سه روش برداشت چغندرقند در استان خراسان رضوی (شهرستان جوین) به منظور انتخاب بهترین روشبرداشت انجام شد. روش های برداشت شامل برداشت نیمه مکانیزه، مکانیزه ی چند مرحله ای و مکانیزه تک مرحله ای (کمباین) است. شاخص های فنی جهت مقایسه روش های مختلف شامل میزان آسیب به طوقه، آسیب کل محصول، میزان غده برداشت نشده، میزان کل خاک همراه چغندرقند و میزان سوخت می باشد. تحلیل داده ها در یک طرح بلوک های کامل تصادفی (با سه تیمار روش برداشت و پنج تکرار) و مقایسه میانگین با معیار LSD انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین میزان آسیب طوقه، شکستگی غده، میزان غده برداشت نشده مربوط به روش چند مرحله ای که مقادیر آن به ترتیب 7 / 123 ، 6 / 945 و 875/2kg/ha می باشد. بیشترین افزایش در تراکم خاک با روش برداشت کمباین مشاهده شد که به دلیل وزن زیاد ماشین میباشد. با توجه به نتایج حاصل و با در نظر گرفتن ظرفیت مزرعه ای عملیات برداشت چغندر به نظر میرسد روش کمباین مناسبترین روش برداشت باشد.

چغندرقند، روش های برداشت، مقایسه فنی