شور وشعور درآیینه: بررسی تاثیر الگوی تربیت اسلامی برقوام ودوام صلحی عادلانه وپایدار در آموزش وتربیت

انسان شگفت انگیزترین موجودی است که خداوند منان آفریده وقابلیت اتصاف به صفات وکمالات الهی را به او عطا کردهاست ومسیر دستیابی به این کمالات ،یعنی مقام خلیفه الهی را نیز در حجت باطنی (عقل) و حجت ظاهری (پیامبران) و دریک فرایندی به نام ((فرایند تربیت صحیح و حقیقی)) به او نشان داده است.دستیابی به اهداف مادی و معنوی انسان وجوامع بشری یعنی همان سبک زندگی اسلامی در گرو تربیت صحیح ودرستامکان پذیر است. وتمام تلاش بشر برای این است که با طی کردن فرایند تربیت به این مهم نایل آید که البته این فرایند باتوجه به مبانی واصول فکری ونوع نگاه به نظام هستی متفاوت است،انسان الهی معتقد است که هدف نهایی از تربیتدستیابی به حیات طیبه یعنی سبک زندگی اسلامی ونهایتا قرب الی الله است واین همان کمال است که خدا برای انسان درهندسه هستی در نظر گرفته ،وابزار، امکانات و مسیر را نیز برای اوتبیین کرده است.انا هدینا السبیل اما شاکراو اما کفورا ((ما راه را به او نشان دادیم ،خواه شاکر باشد (وپذیرا گردد)یا کفر کند))انچه در این مقاله ارایه خواد گردید تبیین این راهبرد کلان یعنی فرایند و الگوی تربیت حقیقی برای دستیابی به ان هدفمهم است، که با علم به اضلاع آن ،حدود ،قلمرو ،رویکرد،اصول،اهداف،روشها وابزار ،می تواند انسان را به اهدافی که خداوندمنان برای او در نظر گرفته است نایل گرداند،تنها راهبردی که می تواند ما را در طی کردن موفق دستیابی به این غایتکمک کند اول علم و دانش به الکوی تربیت اسلامی است وبعد هم بکار بردن این الگوی و پیاده سازی آن در نظام تربیتیخانواده ونظام آموزشی برای تحقق سبک زندگی اسلامی است. واین موضوعی است که در این مقاله تبیین خواهد شد.

Keywords:

تربیت , سبک زندگی اسلامی , الگوی نظری تربیت اسلامی , اهداف تربیتی , راهبرد , اصول تربیتی , روش ها و ابزارهای تربیتی