پیام گرایلی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
عبدالصمد کرامت امیرکلا - دانشیار گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حسین اورجی - دانشیار گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف ضایعات میگو در غذای ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بر فاکتورهای رشد و بازماندگی این گونه انجام شد. 180 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان میانگین وزن اولیه 44 گرم) در 12 تانک 300 لیتری به طور تصادفی (15 قطعه در هر تکرار) تقسیم شدند. در این تحقیق 3 تیمار غذای، یک تیمار شاهد و برای هر تیمار یک تکرار در نظر گرفته شد. تیمارهای غذایی با افزودن سطوح مختلف ضایعات میگو (10، 20 و 30 درصد) به جیره شاهد تهیه شد و بچه ماهیان به مدت 52 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. دمای آب در طول دوره 1 / 8 *22 / 7 درجه سانتی گراد و pH برابر 0 / 2+7 / 5 اندازه گیری شد. در پایان آزمایش فاکتورهای وزن نهایی، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذا، ضریب رشد ویژه، ضریب کارایی تغذیه و نرخ بازماندگی بررسی شد. اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف با شاهد در فاکتورهای نرخ بازماندگی و ضریب رشد ویژه مشاهده نشد ( 0 / 05> P). در وزن نهایی تفاوت معنی داری بین تیمار شاهد با سایر تیمار وجود داشت ( 0 / 05 P). بیشترین افزایش وزن در تیمار شاهد و کمترین افزایش وزن به ترتیب در تیمارهای 20، 10٪ و 30٪ ضایعات میگو مشاهده شد. در شاخص ضریب تبدیل غذا، تفاوت معنی داری بین تیمار شاهد با سایر تیمار وجود داشت ( 0 / 05

قزل آلای رنگین کمان، ضایعات میگو، ضریب تبدیل غذا، ضریب رشد ویژه، ضریب کارایی تغذیه، نرخ بازماندگی