کیوان صایب - دکترای مهندسی محیط زیست ، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
سیدعبدالله بنی هاشمی - دانشجوی دکترای آلودگی محیط زیست ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

امروزه رشد روزافزون جمعیت، موجب نیاز بیشتر بشر به مواد غذایی گردیده که این عامل موجب گسترش تولیدات کشاورز ی و تاثیرات سوء بر خاک و منابع پایه شده است . استفاده از کود و سموم دفع آفات علاوه بر آلوده سازی خاک و منابع آب های سطحی و زیرزمینی، باعث فرسایش ژنتیکی و انقراض گونه های جانوری و گیاهی نیز می شود . این فرایندها، تعادل های زیست محیطی و بومی را به تدریج بر هم می زند و پیامدهای خطرناکی را در پی دارد. بر این اساس، توسعه پایدار به منظور مدیریت و حفاظت از منابع پایه و معرفی و بکارگیری پیشرفت های فنی و ساختار تشکیلاتی مناسب در این زمینه، اقداماتی را توصیه می کند . در واقع نظام توسعه پایدار کشاورزی، یک نظام تولیدی است که بر شیوه های مدرن کشاورزی تکیه دارد و با استفاده از این شیوه ها و مدنظر قرار دادن مسایل زیست محیطی، به اقتصادی بودن و بازده تولید نیز توجه کافی می شود. اهمیت بخش کشاورزی در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... در کشورمان و نقش حساس منابع پایه و طبیعی در این بخش، برای دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی، ملاحظاتی را پیش روی ما قرار می دهد که این مقاله برخی از پتانسیل ها و تنگناهای فراروی بخش کشاورزی کشور در ارتباط با توسعه پایدار کشاورزی را مورد بحث و بررسی قرار می دهد.

توسعه پایدار ، توسعه کشاورزی ، درآمد پایدار