سیدمحمدجواد حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد گیاهان دارویی دانشگاه فردوسی مشهد
مجید عزیزی ارانی - استاد گروه علوم باغبانی دانشگاه فردوسی مشهد
حسین آرویی - دانشیار گروه علوم باغبانی دانشگاه فردوسی مشهد

زعفران (Crocus sativus L.) گیاهی است که از نظر بیولوژیکی یک ساله است، اما می تواند در شرایط زراعی به عنوان گیاهی چند ساله مورد کشت قرار گیرد. این تحقیق با هدف بررسی اثر سطوح مختلف (0، 2، 4 و 6 گرم درلیتر) کودهای نیتروژن، فسفر و پتاسیم بر میزان رشد و تولید بنه های دختری زعفران در باغ تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد به-صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. وزن کورم مادری با افزایش غلظت کودها به طور معنی داری افزایش یافت به طوری که نیتروژن در سطح 6 گرم در لیتر با میزان 04/12 گرم بهترین نتیجه را دارا بود. افزایش غلظت کود نیتروژن به 4 و 6 گرم در لیتر سبب افزایش معنی دار قطر کورم مادری نسبت به شاهد گردید به طوری که در این غلظت ها قطر کورم مادری از 11/24 میلی متر در تیمار شاهد(عدم استفاده از کود) به ترتیب به 68/30 و 88/30 میلی متر رسید. بیشترین طول کورم مادری با میزان 61/24، 81/24، 89/23، 58/23 و 4/23 میلی متر به ترتیب مربوط به سطوح 2، 4 و 6 گرم درلیتر نیتروژن و 2 و 6 گرم درلیتر فسفر حاصل شد. افزایش غلظت کود نیتروژن به صورت خطی سبب افزایش تعداد برگ گردید به طوری که به ترتیب در سطوح 0، 2، 4 و 6 گرم درلیتر نیتروژن تعداد برگ 08/7، 43/9، 83/9 و 28/10 عدد بود. بهترین تیمار در افزایش تعداد برگ تیمار کودی نیتروژن به ویژه در سطح 6 گرم درلیتر بود.

بنه های دختری، بنه های مادری، نیتروژن، کود شیمیایی، وزن بنه، محلول پاشی