رقیه صفری - استادیارگروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محمد همایونی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
فاطمه کیاپور - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
معصومه درویشی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

با توجه به نقش تغذیه در آبزی پروری و توسعه پذیرش جیره غذایی ماهیان از محصولات تجاری که شامل بخش هنگفتی از هزینه های کل پرورش می شود (40 تا 50 درصد) باید اذعان داشت که پرورش موفق ماهیان نیاز به استفاده از خوراک کامل، کارآمد با ترکیب بهینه دارد که بایستی تمام ترکیبات تغذیه ای ضروری، مانند پروتیین ها، کربوهیدرات ها، چربی ها، ویتامین ها و مواد معدنی را برای ماهی فراهم نماید تا اجازه رشد سریع و سالم به آنها داده شود. در سال های گذشته مواد زیادی به عنوان جاذب در جیره غذایی آبزیان مورد استفاده قرار گرفته است که از جمله آنها می توان اسیدهای آمینه، الکل ها، آلدییدها و مواد چشایی کلاسیک، نوکلیوتیدها، شکر و دیگر هیدروکربن ها، اسیدهای آلی و مخلوطی از این مواد را نام برد. استفاده از مواد جاذب در جیره غذایی آبزیان برای افزایش بهترشدن غذای ماهی به عنوان یک ضرورت در جهت کاهش هزینه های مربوط به تغذیه مطرح می باشد. جاذبهای غذایی دارای نقش های متعددی از جمله بهتر کردن ایمنی بدن، تاثیر بر سوخت و ساز چربی و پروتیین، توسعه میکروفلور روده، ذخیره، انتقال و بیان اطلاعات ژنتیکی، تنظیم فشار اسمزی و افزایش رشد میشوند. این مقاله مروری بر برخی جاذبهای غذایی مورد استفاده در ابزیان می باشد.

جاذب ها، بتایین، نوکلیوتید، تغذیه