مسلم شیرزادی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی
صدرالله خسروی - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی فیروزآباد
محمد اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی فیروزآباد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر افسردگی افراد مبتلا به HIV+ مقیم در مجتمع حرفه آموزی و کار درمانی فارس( زندان پیربنو) سال95-1394 انجام گرفت. روش: این پژوهش یک روش آزمایش بود، که به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری شامل تمامی افراد مبتلا به اچ آی وی مقیم در زندان پیربنو در سال 95 – 1394 بود. حجم نمونه شامل 16 نفر (8 نفر در گروه آزمایش و 8 نفر در گروه کنترل) به صورت تصادفی انتخاب شدند. قبل و بعد از شروع جلسات درمان تست سلامت عمومی(GHQ) از افراد گرفته شد، گروه آزمایش 10 جلسه درمان شناختی/ رفتاری دریافت نمود و گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی بود که به صورت پیش آزمون- پس آزمون انجام گرفت.یافته ها:یافته ها نشان داد که درمان شناختی/ رفتاری در نشانه افسردگی بیماران مبتلا به اچ آی وی در سطح 01/0 تاثیر دارد. نتیجه گیری:چون بیماری ایدز یک بیماری مزمن و غیر قابل درمان می باشد، فرد به محض اینکه به بیماری خود پی می برد از لحاظ روحی دچار افت قابل توجهی شده و عملکرداجتماعی،شغلیش مختل می شود و احساس ناامیدی و بی ارزشی می کند. با بکار بردن مداخلات روانشناختی می توان باعث ایجاد روحیه در فرد شد و گام مهمی در افزایش خلق و خوی وی برداشت. روش های شناختی- رفتاری به فرد کمک می کند تا با ایجاد روشهای صحیح روانی و عاطفی بتواند با محیط خود سازگاری حاصل نموده و برای حل مشکلات خود از راههای مطلوب اقدام نماید.

درمان شناختی/ رفتاری، نشانه های جسمانی، اضطراب، کارکرداجتماعی، افسردگی