حسین حاتمی نژاد - عضو هییت علمی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
محمدسینا شهسواری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران
یعقوب ابدالی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران

به دنبال رشد و گسترش بی رویه شهرها در قرن اخیر، راهکارهای متفاوتی برای تامین آسایش و مطلوبیت زندگی شهروندان ارایه شده است. یکی از این راهکارها، نظریه شهر سالم می باشد . برنامه ریزی شهر سالم عبارتست از بهره برداری از محیط و رعایت همه کاربری ها با توجه به سرانه و تراکم مناسب، به گونه ای که شهروندان بتوانند به خوبی از آن بهره مند گردند. اما ارزیابی اینکه چه شهری سالم است یا در چه سطحی از سلامت قرار دارد هنوز مسیله پیچیده و مبهمی است. یکی از معیارهای مهم در تعیین شاخص های شهر سالم میزان سرانه کاربری های مختلف می باشد. این یک پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و اسنادی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی سرانه کاربری های شهر بابلسر با توجه به استانداردهای شهر سالم می-باشد. بعد از مقایسه کاربری ها با معیار استاندارد شده به ارایه راهکارهای لازم برای بهبود شرایط پرداخته شد. نتایج حاصله بیانگر این است که سرانه برخی کاربری ها نظیر کاربری آموزشی بسیار بیشتر از شاخص شهر سالم است اما برخی دیگر از کاربری ها مثل اشتغال شرایط مطلوبی ندارند. هرچند پراکندگی کاربری آموزشی نیز بسیار نامناسب است و اکثر مردم به راحتی به آن دسترسی ندارند. از نظر آلودگی های زیست محیطی نیز یکی از معضلات این شهر ریختن ضایعات صنعتی به رودخانه بابلرود و رها کردن زباله-ها بوسیله توریست ها در سراسر شهر می باشد. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود که از سرانه کاربری آموزشی کم شود و به سایر کاربری ها افزوده گردد.

گسترش شهرها، آسایش، شهر سالم، کاربری آموزشی، بابلسر