یاسر اسماعیلیان - استادیار گروه کشاورزی مجتمع آموزش عالی گناباد

کشت مخلوط به عنوان یکی از تکنیکهای کشاورزی ارگانیک و کشاورزی پایدار راهکاری مهم در جهت افزایش راندمان تولید و استفاده بهینه از منابع محیطی است. به منظور بررسی اثر تغذیه آلی و شیمیایی بر عملکرد و نسبت برابری زمین در کشت مخلوط دو گیاه سیر و شنبلیله آزمایشی به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی گناباد در سال 1395 صورت گرفت. تیمارهای عامل اصلی بصورت شاهد (عدم کوددهی)، کود شیمیایی NPK و کود ورمی کمپوست و تیمارهای عامل فرعی شامل کشت خالص سیر، کشت خالص شنبلیله، 25 درصد سیر75+ درصد شنبلیله، 50 درصد سیر50+ درصد شنبلیله، 75 درصد سیر25+ درصد شنبلیله، و 100 درصد سیر100+ درصد شنبلیله بود. نتایج نشان داد عملکرد سیر در کشت خالص تحت تغذیه با کود شیمیایی و ورمی کمپوست از بالاترین مقادیر برخوردار بود. عملکرد دانه شنبلیله در کشت مخلوط 100 درصد سیر100+ درصد شنبلیله و کاربرد ورمی کمپوست افزایش بیشتری نسبت به سایر تیمارها نشان داد. همچنین کشت مخلوط 100 درصد سیر100+ درصد شنبلیله و 50 درصد سیر50+ درصد شنبلیله توام با مصرف ورمی کمپوست بیشترین مقدار نسبت برابری زمین را حاصل کرد.

سیر، شنبلیله، عملکرد، کشت خالص، کشت مخلوط، نسبت برابری زمین