رابطه بین تاب آوری و تنظیم هیجان و سلامت روان با فرسودگی شغلی مدیرن مدارس شاهد استان تهران

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین تاب آوری و تنظیم هیجان با فرسودگی شغلی مدیرن مدارس شاهد استان تهران به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران مدارس شاهد شهر تهران در سال 1396 به تعداد 676 نفر تشکیل دادند که از این تعداد به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم و با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران تعداد 245 نفر برای شرکت در پژوهش حاضر انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده، سه پرسشنامه، شامل پرسشنامه دشواری تنظیم هیجانی (گراتز و رومر، (2004 و مقیاس تاب آوری (کانر- داوید سون، (2003 و پرسشنامه سلامت روان (GHQ-28) و دیگری پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش (1981) بوده است که روایی صوری هر سه پرسشنامه توسط تنی چند از مدیران مدارس در یک اجرای مقدماتی به تایید رسید. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای مقیاس تاب آوری 0/82، برای پرسشنامه دشواری تنظیم هیجانی 0/87، برای پرسشنامه سلامت روان /85 و برای پرسشنامه فرسودگی شغلی 0/79 برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و آزمون تحلیل واریانس چند راه ه) انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب آوری و فرسودگی شغلی، بین تنظیم هیجان و فرسودگی شغلی، و بین سلامت روان و فرسودگی شغلی رابطه منفی معناداری وجود دارد.

Keywords:

تاب آوری , تنظیم هیجان , سلامت روان , فرسودگی شغلی