فاطمه خان صنمی - دانشجوی دکتری مذاهب کلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب قم
سیدعلی مستجاب الدعواتی - دانشجوی دکتری عرفان و تصوف، دانشگاه سمنان
شعبانعلی خان صنمی - دانشیار، عضو هییت علمی گروه معارف، دانشگاه علوم پزشکی قم

مفسران شیعی رتبه ی امامت را در آیه ابتلا فراتر از نبوت میدانند و بر این عقیده اند که زمان اعطای این مقام به ابراهیم(ع) پس از رسالت وی بوده است. ایشان بر فراتری رابطه امامت بر نبوت اجماع دارند و به دو دسته ادله ی قرآنی و روایی استناد میکنند، اما آنچه در بین مفسران شیعه محل اختلاف است، حکمت و دلیل این فراتری است که در مفهوم امام نهفته است و هرکدام از ایشان بنا بر تعریفی که از امام دارند دلیل متفاوتی را ارایه داده اند، ولی همانطور که گفته شد این اختلاف در اصل این فراتری خدشه وارد نکرده است. پژوهش حاضر به طور مشروح به ادله قرآنی این برتری پرداخته است.بصورت مستقل بیانگر موضوع، اهداف، روش تحقیق و دستاوردهای مقاله باشد ولی یک مقدمه تلقی نمیگردد .

امامت، نبوت، قرآن، آیه ابتلا