تعیین درجه آمادگی پذیرش یادگیری الکترونیک در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان(مطالعه موردی:دانشجو معلمان شهر بیرجند)

فناوری اطلاعات سبب بروز تغییراتی بنیادین در ادراک عمومی نسبت به توسعه شده و تاثیر آن به حدی است که محور توسعه ملی کشورها محسوب می گردد. یادگیری الکترونیک از پرکاربردترین اصطلاحاتی است که همراه با فناوری اطلاعات وارد حوزه آموزشی شد و پیاده سازی و اجرای آن از اهمیتی مضاعف برخوردار است.هدف کلی پژوهش حاضر بررسی امکان پیاده سازی نظام یادگیری الکترونیک در دانشگاه فرهنگیان بود.روش پژوهش پیمایشی(توصیقی-تحلیلی) و جامعه آماری در دسترس کلیه دانشجو معلمان دختر و پسر رشته علوم تربیتی ورودی 92-94 شهر بیرجند به تعداد 300 نفر و حجم نمونه با توجه به جدول مورگان 160 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ارزیابی آمادگی یادگیری الکترونیک می باشد که برای تایید روایی پرسشنامه از روش اعتبار محتوی استفاده شد بدین منظور نظر اساتید و اعضای هییت علمی اعمال شد.ضریب پایایی کل پرسشنامه توسط آلفای کرونباخ 96/0 به دست آمد.برای تحلیل داده ها از روشش آمار توصیفی و آمار استنباطی(آزمون تی) استفاده شد و نتایج حاکی از آن بود که آمادگی برای دسترسی به فناوری و یادگیری از طریق رسانه در دانشجویان موردمطالعه در حد نامطلوب و برای مهارت ها و ارتباطات پیوسته، انگیزش و توانمندی فردی در حد مطلوبی است. و میانگین یادگیری الکترونیک در کل 43/3 به دست آمد که نشانگر آن است که دانشجویان در سطح آمادگی قرار دارند و بر اساس نتایج آزمون t مستقل، میانگین نمره آمادگی برای شرکت در یادگیری الکترونیک در کل و سایر مولفه های آن در دانشجویان دختر به نسبت پسر تفاوت معنیداری نداشت.

Keywords:

یادگیری الکترونیک , دانشگاه فرهنگیان , آمادگی پذیرش , شهر بیرجند