مهدیه حیدری - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی پردیس فارابی دانشگاه تهران
علیرضا حیدری - دانشجوی دکتری پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی قم

اهمیت دانش در دهه های اخیر رشد روز افزونی داشته است که این امر ناشی از تمرکز بر دانش به عنوان یکی از منابع استراتژیک سازمان می باشد. امروزه سازمانها یکی از راههای تمایز خود از سازمانهای دیگر را در افزایش میزان دانش بنیانی سازمان خود جستجو می کنند تا بتوانند از طریق آن به سطوح بالاتری از کارآیی و نوآوری دست یابند. توانایی سازمانها در یکپارچه سازی و هماهنگ نمودن دانش به عنوان یکی از راههای دستیابی و حفظ مزیت های رقابتی تلقی میگردد. به جهت افزایش اهمیت دانش ، مقوله مدیریت دانش به عنوان یک مبحث مهم وارد سازمانهای امروزی گردیده است. مدیریت دانش ، فرآیندی است که به واسطه آن سازمانها در زمینه یادگیری، کدگذاری دانش، توزیع و انتقال دانش، مهارتهایی را کسب می کنند . سازمانها میتوانند با نگاه کردن به استراتژی موجود، تعیین کنند چه دانشی در کار اتخاذ کنند یا روی چه استراتژی سرمایهگذاری کنند تا به یک مزیت رقابتی دست یابند. در این مقاله ابتدا به بیان ویژگی های دانش، مدیریت دانش و تعاریف خاص مربوط به هر کدام پرداخته شده است. در ادامه ، موضوع اصلی مقاله که همان چرخه حیات مدیریت دانش در سازمان است مطرح می شود.

دانش، مدیریت دانش ،چرخه حیات