رویکرد سیستمی، مبنای بهسازی آموزش و پرورش

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,350

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICPCEE02_053

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

Abstract:

رویکرد سیستمی یکی از مقبولترین و کاربردی ترین روش هایی است که امروزه در علوم مختلف برای بررسی و تحلیل پدیده ها بکار گرفته شده است . در این رویکرد که بر مبنای کل نگری بنیان گذاشته شده، هر پدیده به عنوان یک سیستم از یک سو در درون خود از اجزایی تشکیل شده که با ارتباطات موثر بین آن ها هدف سیستم تحقق مییابد و از سوی دیگر با سایر پدیده های اطراف خود در تعامل بوده، بر آنها تاثیر گذاشته و از آنها تاثیر می پذیرد که برآیند این تعاملات به هدایت آن می انجامد. اگر از این منظر به آسیب شناسی آموزش و پرورش بپردازیم به این نتیجه می رسیم که این سیستم نه تنها در درون خود انسجام ندارد، بلکه با سایر سیستم های جامعه مانند سیستم های آموزش عالی، بازار کار، صنعت، فرهنگ و... نیز ارتباطات موثری نداشته است. بنابراین به درستی اهداف این سیستم تبیین نشده و برون داد های آن هم به گونه ای پرورش نیافته اند که با هنجار ها و نیاز های جامعه همخوان و منطبق باشند. برای رفع این چالش ها، لازم است که ابتدا بین سیستم آموزش و پرورش با سایر سیستم ها جامعه تعامل قوی بر قرار شده و معلوم شود که برون داد های این سیستمی باید چه مشخصاتی داشته باشند تا مورد پذیرش سیستم های کلان مدیریت جامعه، آموزش عالی، صنعت، بازار کار، فرهنگ و... قرار گیرند و شهروندانی توانا و کار آمد به حساب آیند. سپس در درون این سیستم برنامه ریزی های لازم صورت گرفته و با رفع کاستی های موجود، عناصر آموزشی به خوبی سازماندهی شوند تا نتیجه لازم حاصل آید. بدیهی است باز خورد های مثبت و منفی که در این روند رخ می دهد به برنامه ریزان امکان تجدید نظر و اصلاح را خواهد داد .

Authors

رسول شریفی نجف آبادی

استادیار گروه علوم پایه، دانشگاه فرهنگیان، اصفهان، ایران