هنجاریابی پرسشنامه ابراز خشم در رانندگی در رانندگان بیست تا سی ساله شهر تهران

این پژوهش با هدف هنجاریابی پرسشنامه ابراز خشم در رانندگی بیست تا سی ساله شهر تهران انجام شد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی، به لحاظ نحوه جمع آوری داده ها، یک پژوهش کمی و به لحاظ نوع طرح، یک پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه رانندگان بیست تا سی ساله شهر تهران بود که تعداد 384 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه ابراز خشم رانندگی (DAX) و پرسشنامه ابراز خشم در رانندگی (DAS) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آلفای کرونباخ، کولموگروفاسمیرنف، تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی، ضریب همبستگی پیرسون، کاپای کوهن و جدول نرم نمرات استاندارد t و z استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که روایی و پایایی مقیاس خشم رانندگان DAX مورد تایید بوده و میتوان از آن به عنوان ابزاری استاندارد جهت بررسی خشم رانندگان در جامعه ایرانی استفاده نمود. پایایی درونی مقیاس بر روی حجم نمونه 384 نفره برای ابراز تطبیقی/سازنده برای ابراز خشم فیزیکی ، برای ابراز خشم شفاهی ( ، برای استفاده از وسیله نقلیه ( ( =0/729 و برای خشم رانندگی ( DAX) به صورت کلی ( =0/930) بود. روایی محتوایی مقیاس با نظر 2 نفر از افراد خبره تایید شد ( میزان توافق دو خبره برابر با 0/539 به دست آمد). در روایی همگرایی مشخص شد که بین مقیاس خشم رانندگان ( DAX) و خشم رانندگان (DAS) همبستگی معناداری وجود دارد. روایی سازه نیز به کمک تحلیل عاملی تاییدی مورد پذیرش قرار گرفت. نمرات استاندارد t و z نیز از درجه مناسبی برخوردار بود.

Keywords:

ابراز خشم در رانندگی , روایی , پایایی