ارایه روشی برای مدل سازی پیامد نشت آمونیاک و تدوین برنامه واکنش در شرایط اضطراری در یک مجتمع پتروشیمی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 445

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_010

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

Abstract:

مقدمه: سالانه حوادث زیادی جوامع صنعتی به خصوص صنایع نفت، گاز و پتروشیمی را در معرض خطر قرار داده است و سبب وارد نمودن خسارات بسیاری به محیط زیست، تجهیزات و منابع انسانی می گردد. فعالیت های صنعتی، بخشی از تلاش انسان برای رسیدن به رفاه و آسایش بیش تر است، نشت مواد سمی در صنایع فرایندی و شیمیایی امری محتمل است که همواره یکی از عوامل تهدیدکننده افراد شاغل و ساکنین اطراف این صنایع است. بنابراین هدف از انجام این پژوهش مدل سازی پیامد نشت آمونیاک از مخازن آمونیاک و تدوین برنامه واکنش در شرایط اضطراری در یکی از صنایع فرآیندی می باشد. روش کار: در مطالعه حاضر نحوه انتشار مایع آمونیاک از مخزن ذخیره سازی در یکی از صنایع پتروشیمی بررسی و با استفاده از نرم افزار ALOHA مدلسازی شد. این پژوهش براساس سه سناریو مدلسازی شد: 1. مدل سازی تشکیل ابر بخار سمی 2. مدل سازی محیط قابل اشتعال 3. مدل سازی محیط انفجار ابر بخار سمی. یافته ها: براساس نتایج حاصل از این مدلسازی تا حدود 5 کیلومتر اطراف مخزن (محدوده قرمز رنگ) غلظت آمونیاک 1100ppm می باشد. از این منطقه تا حدود 10 کیلومتر اطراف مخزن (محدوده نارنجی) غلظت ابر بخار آمونیاک 160ppm می باشد. در صورت نشت کامل آمونیاک از مخزن تا فاصله 500 متری مخزن غلظت آمونیاک 90000ppm می باشد که حدود 60 % حداقل غلظت قابل اشتعال گاز آمونیاک و تا حدود 1/7 کیلومتری مخزن غلظت آمونیاک 15000ppm می باشد که حدود 10 % حداقل غلظت قابل اشتعال گاز آمونیاک است. در صورت انفجار ابر بخار تشکیل شده فشار موج انفجار تا فاصله حدود 700 متری از مخزن برابر 8Psi می باشد که می تواند باعث آسیب جدی ساختمان ها گردد. نتیجه گیری: این مدل می تواند محدوده خطر را برای انجام اقدامات لازم جهت مقابله با شرایط اضطراری را تعیین کند و همچنین تهیه طرح واکنش در شرایط اضطراری نقش موثری در محدود نمودن اثرات زیان بار انتشار مواد سمی و خطرناک خواهد داشت.

Authors

فرشته جهانی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

زینب موسویان اصل

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز