فایزه عباس گوهری - کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
محسن عسگری - کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
سید پوریا حسینی - کارشناس بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی یزد، یزد، ایران

مقدمه: حوادث شغلی یکی از معضلات پراهمیت در کارگاه های عمرانی بوده و علاوه بر خسارات اقتصادی، باعث مرگ و از کار افتادگی کارگران می شوند. این مطالعه با هدف سنجش فرهنگ ایمنی و ابعاد آن در بین پرسنل یک موسسه عمرانی صورت گرفته است. روش کار: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی تحلیلی در دو پروژه بلندمدت سدسازی در کارگاه هایی از اصفهان و کرمانشاه است. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل یک پرسشنامه استاندارد فرهنگ ایمنی بود. پرسشنامه شامل دو بخش بود که بخش اول مشخصات دموگرافیک از قبیل سن، سابقه کاری و گروه شغلی و بخش دوم در برگیرنده پرسش های اصلی جهت تعیین نمره فرهنگ ایمنی در 5 بعد بود. پس از جمع آوری اطلاعات داده ها توسط نرم افزار SPSS 22 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بین فرهنگ ایمنی و تمام ابعاد آن در هر پروژه همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین بین فاکتورهایتعهد مدیریت، آموزش ایمنی، ایمنی محیط کار و در نهایت فرهنگ ایمنی بین دو پروژه ارتباط معنی دار وجود دارد. در پروژه اصفهان فرهنگ ایمنی بیشترین همبستگی را با فاکتور آموزش ایمنی ( r=0.655 ) و در پروژه کرمانشاه با فاکتور تعهد مدیریت ( r= 0.589 ) دارد. بررسی امتیاز فرهنگ و ابعاد آن در مقیاس 1 تا 5 نشان می دهد که نمره کل فرهنگ ایمنی برای دو پروژه این موسسه تفاوت زیادی ندارد، کمترین نمره بدست آمده در پروژه اصفهان و کرمانشاه به ترتیب مربوط به ایمنی محیط کار ( 2/94) و آموزش ایمنی (3/1) می باشد. تفاوت در زمینه سن و سابقه کار در دو موقعیت جغرافیایی مختلف، نگرش کارکنان را در ارتباط با فرهنگ ایمنی را تغییر داده است. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده نقش بارز تعهد مدیریت ارشد نسبت به ایمنی و همچنین تدوین برنامه های آموزشی و اختصاص بودجه کافی در پیشگیری از بروز حوادث است. نمره کل فرهنگ ایمنی بدست آمده در این موسسه، به صورت متوسط ارزیابی می شود و موسسه فوق نیازمند تدوین برنامه های موثر درجهت ارتقاء فرهنگ ایمنی، بازرسی و اصلاح وضعیت ایمنی محیط کار و آموزش مناسب می باشد.

فرهنگ ایمنی، آموزش، تعهد مدیریت