حسین جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
فرزانه اکبری - دانشجوی کارشناسی مهندسی بهداشت حرفه ای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
بابک فضلی - مربی گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
زینب الماسی - اپیدمیولوژیست، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

مقدمه: یکی از اولویت های مهم بهداشت حرفه ای در صنعت تناسب شغل فرد با توانایی ها و نیازهای وی می باشد. عوامل متعددی مانند ویژگی های فردی، رفتار سالم و عوامل مرتبط با کار بر شاخص توانایی کار تاثیر می گذارند. این مطالعه با هدف بررسی شاخص توانایی انجام کار (WAI) و ارتباط آن با ویژگی های فردی کارگران شرکت سیمان سیستان صورت گرفت. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مقطعی تحلیلی بوده و - جامعه آماری شامل 128 نفر از کارگران شرکت سیمان سیستان می باشند. در جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و شاخص توانایی انجام کار استفاده گردید. آمار تحلیلی با استفاده از همبستگی اسپیرمن، آنالیز واریانس یک طرفه، تی مستقل و کروسکال والیس صورت گرفت. برای تحلیل داده ها از SPSS ورژن 19 استفاده شد. یافته ها: میانگین امتیاز شاخص توانایی کار در مطالعه حاضر (7/58±) 41/69 حاصل شد. نتایج ارتباط معنی دار و مستقیمی را بین سن (p=0/003) و سابقه کار (p=0/02) با شاخص توانایی کار نشان داد. همچنین بین سطح تحصیلات و شاخص توانایی کار ارتباط معنی داری وجود نداشت (P=0/17). نتیجه گیری: در این مطالعه امتیاز شاخص توانایی کار در حد قابل قبولی قرار داشت. شاخص توانایی کار با وضعیت سلامتی ارتباط آماری بالایی داشت. از این رو بررسی سیستم مراقبت بهداشتی موجود در سازمان ها با هدف توسعه رویکرد پیشگیرانه جهت کنترل بیماری ها بسیار ضروری است. پیشنهاد می شود از این شاخص به عنوان مکمل معاینات دوره ای کارگران جهت تعیین توانایی فرد برای انجام وظیفه مورد نظر استفاده شود.

؛ WAI ویژگی های فردی، سیمان سیستان