مدل سازی پیامد و تحلیل خطرات ناشی از انتشار کربن دی سولفید با استفاده از نرم افزار ALOHA

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 539

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_033

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

Abstract:

مقدمه: نشت مواد سمی، خطرناک و قابل انفجار در صنایع فرآیندی و شیمیایی همواره یکی از عوامل تهدید کننده افراد شاغل و ساکنین اطراف این صنایع و همچنین آسیب به محیط زیست می باشد. به همین دلیل این مطالعه با هدف پیش بینی انتشار و پیامدهای احتمالی کربن دی سولفید با استفاده از نرم افزار ALOHA به منظور انجام اقدامات ایمنی مناسب، جهت کاهش پیامدها انجام شد. روش کار: در این بررسی در ابتدا جهت شناسایی مخاطرات موجود در یکی از واحدهای پالایشگاه از نتایج مطالعات HAZOP استفاده شد و بدترین سناریوی ممکن انتخاب گردید. سپس نرم افزار ALOHA جهت مدلسازی سناریوهای احتمالی انتشار کربن دی سولفید از مخزن، مورد استفاده قرار گرفت. درنهایت براساس نتایج، برنامه واکنش در شرایط اضطراری تهیه و ارایه گردید. یافته ها: براساس یافته ها در صورت وقوع حادثه غلظتی از کربن دی سولفید که به اتاق کنترل می رسد، کشنده می باشد، زیرا تا حدود 600 متر اطراف مخزن غلظت گاز کربن دی سولفید 480ppm است که در محدوده AGEL-3 ( در این حالت ممکن است افراد دچار مرگ شده و یا مواجهه در این سطح، تهدید کننده حیات افراد باشد) قرار دارد. در صورت نشت کامل تا فاصله 150 متری مخزن، غلظت کربن دی سولفید به 7800ppm می رسد که حدود 60 درصد حداقل غلظت قابل اشتعال این گاز است. تا محدوده 500 متری مخزن نیز این غلظت به 500ppm می رسد. فشار موج انفجار تا فاصله 180 متر، 8psi است و از این محدوده تا فاصله 190 متری مخزن موج انفجار حدود 3psi می باشد که ممکن است باعث صدمات جدی به افراد شود. نتیجه گیری: عواقب ناشی از سمیت دی سولفید کربن در این پالایشگاه یکی از جدی ترین خطراتی است که پرسنل را تهدید می کند. بنابراین تهیه طرح واکنش در شرایط اضطراری نقش موثری در محدود نمودن اثرات زیان بار انتشار مواد سمی و خطرناک خواهد داشت.

Authors

سجاد سمیعی

دانشجوی کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

رضا پوربابکی

دانشجوی کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

سعید یزدانی راد

دانشجوی دکترای بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران

زهرا اعلایی

دانشجوی کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران