زهرا مرادپور
قاسم حسام
مژگان رضایی
زهرا ترابی

مقدمه : ناراحتی های اسکلتی عضلانی در رانندگان وسایل نقلیه عمومی بسیار شایع بوده و رانندگان شیوع بالاتری از این اختلالات را نسبت به دیگر گروه های شغلی نشان می دهند. هدف مطالعه حاضر، بررسی همبستگی نتایج دو روش MFA و CMDQ در رانندگان تاکسی درون شهری بوده است. روش کار : مطالعه حاضر به شکل توصیفی تحلیلی و به صورت مقطعی بر روی 140 رانندگان تاکسی درون شهری شهرستانشاهرود در سال 1396 انجام شد. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه CMDQ و چارت MFA جمع آوری شد. تجزیه تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 توسط آمار توصیفی ( فراوانی، درصد، میانگین ) و آمار استنباطی (ضریب اتا) انجام شد. نتایج : نتایج MFA نشان داد 82 درصد از خستگی عضله ناحیه کمر در سطح خیلی زیاد می باشد. نتایج CMDQ نیز نشان داد بیشترین ناراحتی اسکلتی عضلاتی در ناحیه کمر و کمترین ناراحتی در ناحیه ساعد می باشد. نتایج همبستگی ضریب اتا بین روش MFA و CMDQ نشان داد تنها در نواحی گردن و بازو/آرنج ضریب اتا کمتر از 0/5 می باشد.نتیجه گیری : همبستگی مناسب بین نتایج روش MFA و CMDQ نشان داد می توان بجای استفاده از روش CMDQ که روشی خودگزارشده ی می باشد و امکان عدم همکاری یا گزارش غیر واقعی وجود دارد، از روش MFA که روش مشاهده ای می باشد استفاده نمود.

ارزیابی خستگی ماهیچه، پرسشنامه اختلالات اسکلتی عضلانی کرنل، رانندگان تاکسی