مروری بر استفاده از جاذب های مغناطیسی چند منظوره در حذف همزمان آلاینده های آلی و معدنی از ماتریکس های آبی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 324

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_178

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

Abstract:

زمینه و هدف : در سال های اخیر مسایل مربوط به حضور همزمان آلاینده های آلی و معدنی در تمامی نقاط جهان به یکی از چالش عمده زیست محیطی و بهداشتی تبدیل شده است. این مواد می توانند از راه های مختلفی از جمله دفع فاضلاب های صنایع، خانگی، رواناب های سطحی، زهکش فعالیت های کشاورزی و کود های شیمیایی وارد منایع آبی شوند. بررسی ها نشان داده است که حضور همزمان این مواد به دلیل اثر سینرژیستی توام با یکدیگر، سمیت و ماندگاری بالا علاوه بر عوارض زیست محیطی، سلامتی بشر را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین پیدا کردن راه های موثر برای کنترل آلودگی های ترکیبی بسیار احساس می شود. مطالعات زیادی توسط محققین در خصوص حذف همزمان آلاینده های گوناگون انجام شده است که اکثرا حذف همزمان مواد آلی و یا مواد معدنی است. بررسی نشان داده است فرآیند جذب سطحی موثرترین و اقتصادی ترین روشی است که می تواند همزمان آلاینده های آلی و معدنی را در یک سیستم مشابه از محلول های آبی حذف کند. مواد و روش ها : مطالعه حاضر، مقاله مروری می باشد و با جستجوی کلماتی مانند - function ، لیگاند های آلی، نانوذرات چند منظوره، نانوذرات دوعاملی در پایگاه های اطلاعاتی magnetite Np ، Np Google scholar, . ScuposT sciencedirect ، Magiran , SID Fe جست و جو صورت گرفت. نتایج : نتایج به دست آمده از TiO ZnO، 4O3 و 2 از اهمیت زیادی برخوردار هستند. این نانومواد کاربردهای مختلفی در بسیاری از زمینه های صنعتی از جمله تصفیه آب و فاضلاب دارند. با این وجود نانوذره به دلیل در دسترس بودن، ارزانی، غیرسمی بودن، مساحت سطحی زیاد و خواص 4O3Fe مغناطیسی مطلوب موثرتر و اقتصادی تر می باشد. همچنین بررسی ها نشان داد که دو ماده مرکاپتوپروپیل تری متوکسی ( زیست سازگاری بیشتری با محیط داشته و سمیت APTMS) و آمینوپروپیل تری متوکسی سیلان ( MPTMS سیلان) آن ها خیلی کم است. بنابراین اکثرا از این دو ماده برای سنتز نانوذرات ترکیبی به دلیل ایجاد گروه های فعال فرعی و سطح تماس بیش تر، افزایش حلالیت نانوذرات در حلال های مختلف، بهبود کارایی سطح نانوذرات، بهبود ظرفیت جذب و قابلیت جداسازی همزمان مواد آلی و معدنی استفاده می شود. نتیجه گیری : با توجه به اینکه اکثر جاذب ها فقط یک نوع آلاینده ی کاتیونی یا آنیونی را جذب می کند، لازم است جاذب هایی توسعه یابند تا بتوانند همزمان هر دو آلاینده های معدنی و آلی موجود در محیط آبی را حذف کرد و مشکل جدی و اساسی آلاینده های خطرناک زیست محیطی را رفع نماید.

Authors

مریم ایزانلو

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، مرکز رشد استعدادهای پژوهشی و فناوری دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران

علی اسرافیلی دیزجی

استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران