روش های مذهبی مدیریت درد در بین سالمندان: یک مطالعه مروری

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 376

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_327

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

Abstract:

مقدمه: درد مزمن یک مشکل رایج در میان سالمندان است. درد مزمن می تواند بر سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی سالخوردگان تاثیر بگذارد. یکی از روش های مدیریت درد مزمن، روش های مذهبی مانند نیایش، مراقبه و دعاست. لذا این مطالعه مروری با هدف شناسایی شیوع و روش های مقابله مذهبی با دردهای مزمن در سالمندان انجام شد. روش کار: این مطالعه مروری با جستجو در پایگاه های اطلاعات فارسی Magiran ، SID ، IranMedex و Irandoc با کلیدواژه های مدیریت درد، مقابله مذهبی، معنویت، خودکارآمدی درد، سالمندان، درد مزمن و در پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی Google Scholar ، Ovid ، Proquest ، Pubmed ، Science Direct ، Scopus ، Springer با کلیدواژه های management ، chronic pain ، religious ، spirituality ، elderly ، old people ، older adults ، religious coping strategies و ترکیب آنها در بازه زمانی 2017-2000 انجام شد. یافته ها: در نهایت 6 مقاله برای ورود به مطالعه انتخاب گردید. نتایج مطالعه حاضر نشان داد اکثر سالمندان مبتلا به بیماری های مزمن برای مدیریت درد خود از خدا کمک می گیرند. این سالمندان برای تسکین دردهای مزمن خود از روش های مذهبی از مانند نیایش (نماز خواندن)، دعا کردن، خواندن کتاب های مقدس، کمک گرفتن از افراد مذهبی و مراقبه استفاده می کنند. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که زنان بیشتر از مردان از این روش ها برای مدیریت درد خود کمک می گیرند. نتیجه گیری: پزشکان و پرستاران می توانند با توصیه روش های مقابله با دردهای مزمن به سالمندان در کنار سایر رویه ها و مداخلات درمانی، به بهبود کیفیت زندگی سالمندان کمک نمایند. لذا گنجاندن روش های مقابله مذهبی با دردهای مزمن در سرفصل دروس دانشجویان علوم پزشکی و همچنین طراحی و برگزاری دوره های بازآموزی یک ضرورت محسوب می شود. همچنین سالمندان، خانواده های سالمندان و روحانیون بالینی می توانند از روش های مذهبی به عنوان یک روش مقابله با درد و مدیریت آن استفاده کنند.

Authors

زهرا اسدی پیری

کارشناس بهداشت عمومی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، لرستان، ایران

محمدحسن ایمانی نسب

استادیار گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، لرستان، ایران