بررسی پیش بینی کننده های اختلال خواب در سالمندان مقیم سرای سالمندان شهر اهواز در سال 1396

مقدمه: کیفیت خواب شاخص مورد توجه در بسیاری از بیماری ها در سالمندان است، با افزایش سن تغییراتی در کیفیت و ساختار خواب ایجاد می شود که منجر به بروز اختلالات خواب و شکایات ناشی از آن می گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین پیش بینی کننده های اختلال خواب در سالمندان انجام پذیرفت. روش کار: مطالعه همبستگی حاضر با حجم نمونه 131 نفر از سالمندان مقیم در سرای سالمندان شهر اهواز در سال 1331 انجام شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های کیفیت خواب پیتزبورگ، سلامت عمومی فرم 12 سوالی، پرسشنامه درد زانو، حمایت اجتماعی و فهرست ویژگی های جمعیت شناختی استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون خطی گام به گام، آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها: 13/8% از نمونه مورد بررسی دارای اختلال خواب در سطح پایین، 81/5% دارای اختلال در سطح متوسط 4/6% دارای اختلال در سطح شدید بودند. با توجه به مدل رگرسیون برازش (F=7/24، p<0/001) مشخص شد که چند ابتلایی (β=0/2)، حمایت اجتماعی ادراک شده (β=-0/266)، خشکی مفصل (β=0/259) و درد زانو از تعیین کننده های موثر و معنادار اختلال خواب سالمندان بوده و حدود 18/9 % از تغییرات این متغیر را تبیین نمودند. نتیجه گیری: حمایت اجتماعی درک شده، خشکی مفصل و درد زانو و چند ابتلایی از عوامل پیش بینی کننده اختلال خواب در سالمندان می باشد که تدوین مداخلات موثر بر کنترل تاثیر این عوامل در بروز اختلالات خواب در سالمندان ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

اختلال خواب , سالمندان , چند ابتلایی , حمایت اجتماعی درک شده , خشکی مفصل