ارتباط بار اسیدی رژیم غذایی با ترکیب بدن و زیست نشانگرهای التهابی در مبتلایان به دیابت نوع دو

زمینه و هدف : افزایش بار اسیدی رژیم غذایی سبب افزایش خطر ابتلا به دیابت می شود. هدف از مطالعه حاضر، تعیین ارتباط شاخص بار اسیدی رژیم غذایی با ترکیب بدن و زیست نشانگرهای التهابی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می باشد. مواد و روش ها : جامعه مورد پژوهش 185 بیماران دیابتی نوع دو با میانگین سن 51/62 سال هستند. برای ارزیابی رژیمی افراد، پرسشنامه تکرر مصرف خوراک که شامل 147 قلم غذایی تکمیل شد و شاخص های بار اسیدی (potential renal acid load )PRAL و (Net Endogenous Acid Production)NEAP برای هر شخص محاسبه گردید و فاکتورهای التهابی hs_CRP، اینترلوکین 6 و TNF_a اندازه گیری شد. اندازه گیری های تن سنجی)وزن، قد، دور کمر و درصد چربی (FM) در بیماران دیابتی انجام شده است. از آزمون های رگرسیون خطی، آزمون پیرسون و آزمون کوواریانس (ANCOVA) برای آنالیز داده ها استفاده شد. نتایج : در بین متغیرها تنها درصد چربی کل بدن (B=0/190؛ p=0/042) و فاکتور التهابی TNF_a ؛ (B=0/167؛ p=0/031) با شاخص بار اسیدی PRAL ارتباط مثبت و معنا داری داشتند. در بین سهک های بار اسیدی رژیم غذایی، تنها درصد چربی کل بدن و فاکتور التهابی TNF_a در بین سهک های نمایه PRAL متفاوت بود، به نحوی که درصد چربی کل بدن و فاکتور التهابی TNF_a در سهک های دو و سه بالاتر بود و این ارتباط بعد از تعدیل کردن مخدوشگرهای همچنان معنا دار باقی ماند (p=0/038 و p=0/032، به ترتیب). نتیجه گیری : مطالعه حاضر نشان داد که نمایه PRAL ارتباط مثبتی با افزایش توده چربی بدن و TNF-alpha دارد.

Keywords:

بار اسیدی , التهاب , دیابت نوع دو , ترکیب بدن