تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر سبک زندگی و شاخص های توانمندی بیماران HIV مثبت مرکز مشاوره بیماری های رفتاری اهواز

مقدمه: بیماران مبتلا به HIV در معرض مشکلات و نگرانی های متعدد قرار دارند و ماهیت بیماری ایجاب می نماید که این بیماران، برای ادامه زندگی آمادگی های لازم را کسب نمایند. در این راستا، توانمندسازی یکی از روش های کاربردی و کم هزینه می باشد. در این مطالعه به بررسی تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر شاخص های توانمندی بیماران HIV مثبت مرکز مشاوره بیماری های رفتاری اهواز پرداخته شده است.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی در سال 1395 انجام شده است، پس از برگزاری آموزش جهت بیماران، به روش در دسترس، ابتدا گروه آزمون و سپس گروه کنترل انتخاب شدند. برای گروه آزمون الگوی توانمندسازی خانواده محور در چهار گام؛ تهدید درک شده، خودکارآمدی، عزت نفس و ارزشیابی، از طریق آموزش گروهی، حل مسیله گروهی و مشارکت آموزشی در طی 5-8 جلسه صورت گرفت و کارت های آموزشی و کتابچه آموزشی در اختیار موارد پژوهش و عضو فعال خانواده آن ها قرار گرفت. گروه کنترل مراقبت های رایج را دریافت کردند. شاخص های توانمندی )تهدید درک شده، خودکارآمدی و عزت نفس) بیماران قبل از مداخله و پس از مداخله و یک و نیم ماه بعد ارزیابی شد ولی در گروه کنترل مداخله ای انجام نگرفت. سپس داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های اطلالاعات دموگرافیک، سبک زندگی و چهار بعد توانمندسازی بودند. از آزمون های آماری مجذور کای، فیشر، تی مستقل و من- ویتنی برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: هر دو گروه آزمون و شاهد از نظر اطلاعات دموگرافیک همسان بودند. قبل از مداخله میانگین نمرات توانمندی در دو گروه در هر سه حیطه تهدید درک شده، خودکارآمدی و عزت نفس تفاوت معنادار نداشت اما پس از مداخله، در گروه آزمون در هر سه حیطه ارتقاء توانمندی به طور معنادار وجود داشت ( P<0.05 ) و ارتقاء توانمندی پس از یک و نیم ماه نه تنها پایدار بلکه افزایش نیز داشت. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، اجرای الگو و مجموعه تدابیرخود مراقبتی و آموزشی سازی که در الگوی توانمندسازی خانواده محور به کار می رود موجب بهبود شاخص های توانمندی در بیماران HIV مثبت می شود.

Keywords:

الگوی توانمندسازی خانواده محور , HIV , شاخص های توانمندی