ارتباط توانایی آینده پژوهی با کیفیت تجارب یادگیری دانشجویان

مقدمه: دانشجویان منابع انسانی آینده ی نظام سلامت بوده و توانایی آینده پژوهی آنان نیز به عنوان یکی از وظایف دانشگاه ها می تواند از طریق آموزش در طی سال های تحصیل بهبود یابد؛ لذا یکی از متغیرهای مهم و تاثیرگذار بر آن کیفیت تجارب یادگیری است. از این رو پژوهشی با هدف تعیین ارتباط توانایی آینده پژوهی و کیفیت تجارب یادگیری در دانشجویان انجام شد. روش کار: جامعه این مطالعه توصیفی – تحلیلی، کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال تحصیلی 96-1395 بود. 370 نفر از دانشجویان به صورت نمونه گیری طبقه ای وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های روا و پایای توانایی آینده پژوهی پارسا و همکاران و کیفیت تجارب یادگیری Neuman بود. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه، رگرسیون چندگانه، و همبستگی اسپیرمن انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین توانایی آینده پژوهی دانشجویان تحت مطالعه کمی بیشتر از حد متوسط ( 138.5±24.5 ) و میانگین کیفیت تجارب یادگیری در حد متوسط ( 34.2±7.1 ) بود. بین ابعاد آینده پژوهی و ابعاد کیفیت تجارب یادگیری همبستگی مستقیم و معناداری وجود داشت که شدت این ارتباط متوسط می باشد (r> 0،p<0.01 ). نتیجه گیری: با توجه به اینکه؛ بهبود کیفیت در تجارب یادگیری می تواند موجب رشد توانایی آینده پژوهی دانشجویان شود، لذا ضروری است، فعالیت های متمرکز بر آینده در برنامه درسی دانشگاه ها گنجانده شود؛ همچنین اساتید نیز می توانند در روابط خود با دانشجویان بر نگرش و تمایل آنان از لحاظ پیش بینی و بررسی تحولات آینده تاثیر بیشتری بگذارند و به علاقمندی آنان به شناخت آینده بیافزایند.

Keywords:

آینده پژوهی , کیفیت تجارب یادگیری , دانشجویان