سعید حسینی برقزن - مرکز تحقیقات اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
اکبر جوان بی پروا - مرکز تحقیقات اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی ایران

مقدمه: فرآیندها و عملکردهای بیمارستان های دولتی به طور عمده تحت تاثیر اصلاحات مربوط به طرح تحول نظام سلامت قرار گرفته اند که یکی از آن ها کارآیی و الگوی استفاده از منابع در اختیار بیمارستان ها می باشد. این مطالعه با هدف بررسی کارآیی فنی بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تبریز در طی سال های قبل و بعد از اجرای اصلاحات مربوط به طرح تحول (1395-1390 ) انجام گرفته است. روش کار: مطالعه از نوع نیمه تجربی از روش مطالعات قبل و بعد و داده ها شامل اطلاعات و شاخص های عملکردی تعداد 7 بیمارستان آموزشی و درمانی علوم پزشکی تبریز در طول سال های 1390 تا 1395 بودند که توسط معاونت درمان آن دانشگاه در اختیار پژوهشگران قرار گرفتند. مدل های مختلف از تحلیل پوششی داده ها به منظور تعیین نمرات کارآیی فنی بیمارستان ها ( داده و ستاده محور) استفاده گردید و همچنین از نرم افزار DEAP استفاده کرده و از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون استفاده شد. یافته ها : نمره میانگین کل بیمارستان های مورد مطالعه از سال 1390 تا 1395 به ترتیب مقادیر 0.906؛ .906؛ 0.909؛ 0.906؛ 0.919؛ 0.910 بدست آمد. نتیجه آزمون ویلکاکسون، مقدار p-value عدد 0.173 بدست آمد. در ارتباط با رگرس کردن متغیر کارآیی فنی بر روی طرح تحول به مقدار R2 ، 0.282 دست یافتیم. نتیجه گیری : این مقدار به دست آمده از آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون بیشتر از سطح معنی داری 0.05 و به معنی عدم وجود دلایل کافی برای رد فرض H0 مبنی بر عدم تفاوت معنی دار میانگین کارآیی طی دو دوره قبل و بعد از اجرای طرح تحول و عدم تاثیر معنی دار این طرح بر کارآیی فنی بیمارستان ها می باشد. همچنین مقادیر کارآیی فنی هم طی سال های قبل ( 0.907 ) و هم بعد از اجرای طرح تحول ( 0.912 ) نمرات بسیار بالایی گرفته اند. مقدار R2 نشان می دهد مقادیر کارآیی فنی با طرح تحول همبستگی مثبت و ضعیف دارند.

کارآیی فنی، اصلاحات نظام سلامت، تحلیل پوششی داده ها، بیمارستان های علوم پزشکی تبریز