احمد واحدنصیری - دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، دانشکده علوم پزشکی مراغه، کمیته تحقیقات دانشجویی، مراغه، ایران
علی افکاری - دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده علوم پزشکی مراغه، کمیته تحقیقات دانشجویی، مراغه، ایران

مقدمه: هیسترکتومی از اعمال جراحی شایع در زنان غیر حامله می باشد. تعیین علل منجر به هیسترکتومی و بازنگری اندیسکاسیون های آن در برنامه ریزی های بهداشتی درمانی دارای اهمیت بوده و می تواند دیدگاه های جدیدی را در درمان این بیماران برای متخصصین فراهم نماید. لذا مطالعه ی حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژی هیسترکتومی در ایران انجام گردید. روش کار: این مطالعه مروری سیستماتیک در بازه زمانی 2000 تا 2016 ، با بررسی مقالات ایندکس شده در پایگاه های اطلاعاتی Magiran ، SID ، Google Scholar ، Pubmed ، Iranmedex ، irandoc و با ترکیب واژگان کلیدی مناسب صورت گرفت. یافته ها: طبق بررسی ها بیشتر افراد هیسترکتومی شده ( 53/76%)، در سنین 50-40 سال قرار داشتند. همچنین اکثر این افراد (60.53%) متاهل بودند. عمده عللی که منجر به هیسترکتومی شده بودند عبارت بودند از: لیومیوما (42.38%)، خون ریزی های غیر طبیعی رحم (35.72%)، بدخیمی های رحم و تخمدان (15.63%)، شلی اعضاء لگنی (9.7%)، تغییرات سرویکس و آتونی رحم (8.63%). همچنین بیشترین پاتولوژی ها به ترتیب مربوط به میوم (36.92%)، بدخیمی (19.63%) و هایپرپلازی آندومتر ( 12.84 %) بود. لازم به ذکر است که هیسترکتومی شکمی، شایع ترین نوع هیسترکتومی بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که شایع ترین علت منجر به هیسترکتومی لیومیوما و خونریزی های غیرطبیعی رحم است. لذا انجام مطالعات بیشتر به منظور بررسی عوامل خطر موثر در بروز لیومیوما توصیه می گردد.

اپیدمیولوژی، علل، هیسترکتومی، ایران