رحمت الله بهرامی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور. تهران.ایران
ستار قاسمی - دانشجو کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا و برنامه ریزی روستایی -گرایش برنامه ریزی کالبدی

فناوری اطلاعات و ارتباطات به خصوص اینترنت در صورت برنامه ریزی و بر اساس روش مستند در جوامع روستایی می تواند زمینه توسعه آنها را در ابعاد مختلف فراهم نماید، که البته این امر نیازمند بررسی همه جانبه به صورت علمی در مناطق روستایی بوده که به دنبال آن باید ساختارها، فرهنگ سازی و توانمندسازی روستاها ایجاد و سپس به توسعه اینترنت در مناطق روستایی همت گماشت. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از حیث روش توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری مشتمل بر سرپرست خانوار روستاهای دارای اینترنت مخابراتی در دهستان حمیل شهرستان اسلام آباد غرب (روستای پلنگ گرد، توده سرخگ سفلی، تازه آباد بدره گرد، تومیانه، قوچمی، میله سر، چنگه، سرابه میله سر، مله سرخ، چقا چنگه سفلی، چقا چنگه علیی و گردنگاه قوچمی) به تعداد 1404 نفر می باشند. بر اساس فرمول کوکران تعداد 302 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند که با توجه به تعدا خانوار بین نقاط روستایی توزیع شد. داده های گردآوری شده بر اساس نرم افزار spss و آزمون تی تست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن است که اینترنت توانسته است بر توسعه اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی . زیست محیطی مناطق روستایی به ترتیب با سطح معناداری 0.000، 0.000 و 0.003 تاثیر معنادار داشته باشد. از طرفی با توجه به میزان میانگین مشخص می گردد که اینترنت بر توسعه اقتصادی با توجه به میزان میانگین بیشتر 3.25 بیشترین تاثیر و بر شاخص زیست محیطی با توجه به میزان معناداری و میانگین 3.001 کمترین تاثیر را داشته است. بر این اساس به نظر می رسد در مناطق روستایی برای تاثیرگذاری بیشتر فناوری اطلاعات و اینترنت باید ابتدا زیرساختهای مختلف به خصوص فرهنگی به خوبی مهیا شود و کاربردها و توانمندیهای این فناوری به خوبی بیان شده و سپس به توسعه آن اقدام نمود.

اینترنت، توسعه پایدار، روستا، دهستان حمیل