دیدگاه های همسو و همدلانه در ادبیات متجدد ایران و عثمانی

ارتباط فرهنگی و ادبی ایران و عثمانی دارای پیشینه و تاریخ دور و درازی است. این ارتباط در دوره تجدد کشور ایران و ترکیه بنا به اقتضای زمان شکل ویژه ای دارد، گاه در سرحد رد و انکار و گاه در غایت همدلی و همراهی است. از موارد دیدگاه های همدلانه در این دو فرهنگ و ادبیات، می توان به مسیله تعطیل مجلس شورا در دو کشور و انعکاس آن در دیوان شاعران این دوره اشاره کرد. از جمله شاعران معروف در این زمره ملک الشعرا بهار در ایران و شاعر اشرف در ادبیات عثمانی است. این دو شاعر با اطلاعات دقیقی که در زمینه مذکور از کشور همسایه داشته اند، به قلم فرسایی و اظهار نظر در موضوع یادشده پرداخته اند. این نوشته سعی دارد به بررسی این مسیله در آثار دو شاعر پرداخته و جوانب امر را بسنجد.

Keywords:

ملک الشعرا بهار , شاعر اشرف , محمدعلی شاه , هجو