ماهیت بیعت در نظم نوین حقوق اسلام

بیعت یکی از مفاهیم شاخص در فرهنگ اسلامی است. نگاهی به بارزترین حوادث سیاسی اجتماعی صدر اسلام با توجه به اندیشه و حجت های هر گروه، گویای نهادینه بودن باور وفاداری به بیعت در میان آنهاست. در میان عالمان شیعه تقریبا این اتفاق وجود دارد که مشروعیت حاکمیت معصومان؛ نتیجه نص است و نه بیعت. حال آنکه، به سبب تلازم حق و تکلیف در فرهنگ اسلامی، هم چنان که مردم، دارای حقوقی هستند، حاکم نیز در جهت ادای این حقوق، مسیولیت هایی دارد، و در برابر مردم دارای حقوقی است که ادای آن ها بر عهده مردم است و برای رسیدن به اهداف متعالی جامعه اسلامی، مشارکت عموم مردم اجتناب ناپذیر است که بخشی از این مشارکت، در قالب بیعت و در مفهوم امروزی آن به صورت انتخابات تحقق می یابد. این نوشتار، در پی آن است تا به این پرسش اصلی پاسخ دهد که نگرش اسلام به منزله کامل ترین مکتب توحیدی به مسیله بیعت و انتخابات چیست به عبارت دیگر آیا بیعت و انتخابات در قالب مشارکت و فعالیت سیاسی مردم، حق آنهاست یا تکلیف دینی آنان این مقاله به روش کتابخانه ای و استفاده از منابع مکتوب و الکترونیکی ضمن مفهوم شناسی بیعت جایگاه آن را در ساختار نظام های انتخابات نوین مورد بررسی قرار می دهد

Keywords:

بیعت , اسلام , حق و تکلیف , انتخابات