شناسایی عوامل فرهنگی عدم بکارگیری اطلاعات حسابداری کافی بر تصمیم گیری مدیران

هدف این مقاله، بررسی رابطه اندازه موسسه حسابرسی و کیفیتحسابرسی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهرانطی سالهای 1385-1389 می باشد. بدین معنی که آیا اندازه موسسه حسابرسی عامل تعیین کننده و با اهمیتی برای کیفیتحسابرسی است یا خیر برای آزمون تجربی متغیرها، کیفیتحسابرسی به وسیله اقلام تعهدی غیر عادی بی علامت براساس مدلهای بال - شیواکمار و کوتاری اندازه گیری و اندازه موسسه نیز، ازطریق تعداد صاحبکاران استخراج شده است و نتایج با تنها موسسهبزرگ حسابرسی در ایران یعنی سازمان حسابرسی بررسی شدهاست. در این مطالعه، برای آزمون فرضیه ها، از داده های تابلوییاستفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد اندازه موسسهحسابرسی رابطه منفی معناداری با کیفیت حسابرسی دارد. اینارتباط منفی نشان می دهد موسسات حسابرسی بزرگ و دارایتعداد صاحبکار بالا، در مقایسه با موسسات حسابرسی کوچک ودارای تعداد صاحبکار کم از کیفیت حسابرسی پایین تریبرخوردارند.

Keywords:

کیفیت حسابرسی , اندازه موسسه حسابرسی , اقلام تعهدی غیر عادی