بنت الهدی اسماعیل نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته اگرواکولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد
رضا صدرآبادی - دانشیار و مدیر گروه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد
سیدمحسن نبوی کلات - دانشیار ومعاون دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد

به منظور بررسی تاثیر کود نیتروژن، ورمی کمپوست و کود بیولوژیک نیتروکسین بر شاخص های رشد و مراحلنموی گیاه قرنفل، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار در بهار 1396، در مرکزتولیدات گیاهی شهرداری مشهد اجرا شد. عامل اول آزمایش شامل کود نیتروکسین (حاوی باکتری های ازتوباکتر وآزسپریلیوم) در دو سطح (تلقیح با بذر و عدم تلقیح)، عامل دوم ورمی کمپوست در سه سطح (صفر، 1 و 5 درصد وزنی) وعامل سوم کود شیمیایی نیتروژن در سه سطح (صفر، 5 و 7/5 گرم به ازای کیلوگرم خاک) بودند. تیمار عدم کاربرد کود نیتروکسین، ورمی کمپوست و نیتروژن به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاربرد کود ورمی کمپوست ونیتروکسین تاثیر مثبت و معنی داری بر تعداد و ماندگاری گل گیاه قرنفل داشته است به طوریکه با کاربرد ورمی کمپوستتعداد گل به میزان 12 درصد و ماندگاری گل به میزان 24 درصد افزایش یافت. همچنین تلقیح با کود بیولوژیک نیتروکسینباعث افزایش 44 درصدی تعداد گل و 27 درصدی ماندگاری گل شد. با کاربرد کود ورمی کمپوست طول دوره کاشت تاگلدهی افزایش یافت، به گونه ای که در تیمار کاربرد 5 درصد وزنی کود ورمی کمپوست به بالاترین میزان خود رسید اماکاربرد نیتروکسین بر روی طول دوره رشد تاثیر معنی داری نداشت. با توجه به نتایج اثر متقابل کاربرد کود نیتروژن، ورمیکمپوست و نیتروکسین مشاهده گردید که در اکثر صفات بالاترین مقادیر در بالاترین سطوح کاربرد کودها بدست آمد امااختلاف معنی داری با تیمارهایی که سطوح بهینه از کودهای ورمی کمپوست و نیتروژن را همراه با تلقیح نیتروکسین دریافتکرده بودند مشاهده نگردید.

ارتفاع، تعداد گل، ماندگاری گل، نیتروکسین و ورمی کمپوست