تعیین حداکثر بازیابی قابل دستیابی در سلول های پرعیار کنی اولیه مجتمع مس سرچشمه
عنوان مقاله: تعیین حداکثر بازیابی قابل دستیابی در سلول های پرعیار کنی اولیه مجتمع مس سرچشمه
شناسه ملی مقاله: IMEC01_003
منتشر شده در کنفرانس مهندسی معدن ایران در سال 1383
شناسه ملی مقاله: IMEC01_003
منتشر شده در کنفرانس مهندسی معدن ایران در سال 1383
مشخصات نویسندگان مقاله:
غلام رضا لنگری زاده - کارشناس واحد متالورژی امور تغلیظ مجتمع مس سرچشمه
محمدجواد حبیبیان - کارشناس واحد متالورژی امور تغلیظ مجتمع مس سرچشمه
صمد بنیسی - دانشیار بخش مهندسی معدن دانشگاه شهید باهنر کرمان
خلاصه مقاله:
غلام رضا لنگری زاده - کارشناس واحد متالورژی امور تغلیظ مجتمع مس سرچشمه
محمدجواد حبیبیان - کارشناس واحد متالورژی امور تغلیظ مجتمع مس سرچشمه
صمد بنیسی - دانشیار بخش مهندسی معدن دانشگاه شهید باهنر کرمان
بر اساس طراحی اولیه کا رخانه تغلیظ مجتمع مس سرچشمه ، بازیابی سلول های پرعیار کنی اولیه برای خوراکی با عیار 1/17درصدمس و تولید کنسانتره ای با عیار 7/60 درصد مس ٩٦ درصد می باشد . در حال حاضر با توجه به کاهش عیار مس خوراک ورودی به 0/9 درصد مس متوسط بازیابی در این سلول ها 85/6 درصد است . جهت بررسی حداکثر بازیابی قابل دستیابی برای شرایط حاضر در سلول های پرعیار کنی اولیه ، روشهای تعیین قابلیت شناور شوندگی از جمله آنالیز رهایی، آنالیز درختی و ... مورد بررسی قرار گرفت. هدف اصلی این روشها مشخص کردن رابطه ایده آل بازیابی و عیار کنسانتره است و شرایط عملیاتی شناور سازی با توجه به نحوه آزمایش در نتایج بدست آمده تاثیر گذار نیست . روش آنالیز درختی نسبت به بقیه روشها برای تعیین حداکثر بازیابی در سلول های پرعیار کنی اولیه مناسب تشخیص داده شد . نتایج حاصل از آنالیز درختی نشان داد که در شرایط موجود دستیابی به بازیابی ٩١ درصد برای تولید کنسانتره ای با عیار
7-9 درصد در سلول های پرعیار کنی اولیه امکان پذیر است.
کلمات کلیدی: فلوتاسیون، سنگ معدن مس، بازیابی، قابلیت شناورشوندگی، آنالیز رهایی ، آنالیز درختی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/8027/