زهره مرتضایی شورکی - کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه میبد
احمد زارع زردینی - استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه میبد

یکی از آیات قرآن کریم که در مباحث مهدویت پژوهی به آن استناد شده، آیه 18 سوره محمد است که به آیه اشراط الساعه نامبردار است. در پژوهش حاضر به بررسی فهم های مختلف از این آیه از دیدگاه مفسران شیعه و در بستر زمان و همچنین جایگاه و ادله کسانی که در ذیل آیه به موضوع مهدویت پرداخته اند، بررسی شده است. بر این اساس در آغاز مفهوم الساعه و اشراط الساعه در تفاسیر بررسی کرده و سپس مصادیق اشراط الساعه را بیان کرده ایم. چکیده آنکه درباره چیستی (الساعه) سه خوانش که شامل : قیامت، مرگ و آخرالزمان است در تفاسیر بدست آمد، بیشتر مفسران الساعه را به معنی قیامت و اشراط الساعه را به معنی نشانه هایقیامت فهم کرده اند. این دسته از مفسران در تعیین مصادیق اشراط الساعه متفاوت عمل کرده و به طور کلی چهار مصداق بیان کرده اند. بعثت پیامبر (ص) و گسترش فساد دو مورد از مصادیق است که با استناد به روایات پیامبر اکرم (ص) بدست امده و خلقت انسان و ظهور امام زمان (عج) دو مورد دیگر از مصادیق اشراط الساعه است که بعضی از مفسرین به آن پرداخته اند.

اشراط الساعه، الساعه، قیامت، بعثت پیامبر (ص)، ظهور امام زمان (عج)