مرتضی عرفانی - استادیار، دانشگاه سیستان و بلوچستان
صایب محمدی ساردویی - دانشجو، کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
حسین کرمشاهی امجزی - دانشجو، کارشناسی ارشد پژوهش علوم اجتماعی، دانشگاه هرمزگان
حسین خالصی - استاد حوزه علمیه امام هادی (ع)، شهرستان عنبرآباد

توسل در لغت به معنای قرب و منزلت نزد خدا، به سبب چیزی که باعث تقرب می شود و در اصطلاح و لسان اهل فلسفه، کلام و مفسران مفهوم عام و گسترده ای دارد و شامل هر عمل نیک و شایسته ای است که موجب قرب به خدا می گردد. وهابیت توسل به پیامبر (ص) و ایمه اطهار (ع) را شرک به خداوند می داند و معتقدند هر کس به آن ها متوسل شود از توحید (عبادی) خارج است. دلیلشان این است که تنها موجودی شایسته پرستش است خداوند است، توسل به موجودی غیر از خدا به معنای پرستش اوست پس توسل به پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) به معنای پرستش آن هاست که موجب شرک به خداوند است. علماء اسلام در نقد عقاید وهابیت، با استناد به آیات و روایات، ثابت می کنند توسل به پیامبر (ص) از قرآن گرفته شده است و در این باره روایات و داستان های تاریخی را نقل کرده اند که توسل به پیامبر (ص) در قبل از بعثت، بعد از بعثت و در زمان رحلت ایشان را ثابت می کند.

توسل، وهابیت، شیعه