محمد ظاهری - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز
محمد محسن زاده هریس - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، انشگاه تبریز

بهره برداری مناسب از عوامل تولید برای به فعالیت درآوردن امکانات بالقوه، اجرای کامل قانون یکپارچه سازی اراضی، تعاونی کردن تولید یا تجمیع اراضی خرد و پراکنده، ایجاد قطعات اراضی مناسب برای تولید و تجمیع سرمایه های انسانی و مادی پراکنده ی کشاورزان از راهبردهای اساسی و مهم در رسیدن به توسعه ی پایدار کشاورزی و روستایی محسوب می شود. بدیهی است مشارکت کشاورزان در امر یکپارچه سازی اراضی زراعی می تواند زمینه ساز اهداف راهبردی مذکور باشد نوشتار حاضر که با هدف بررسی نقش مشارکت در گرایش به یکپارچه سازی اراضی زراعی تدوین شده است از نوع مطالعات کاربردی و روش آن توصیفی تحلیلی است و جهت جمع آوری داده ها و اطلاعات از مطالعات میدانی و کتابخانه ای استفاده شده است جامعه آماری مورد مطالعه را روستاهای عین الدین، حاج آقا، اشدلق علیا و کردکندی از شهرستان بستان آباد جمعا با 1013 بهره بردار کشاورز، واقع در شهرستان بستان آباد تشکیل می دهد. حجم نمونه با بهره گیری از فرمول کوکران 197 خانوار برآورد گردید. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ بررسی و ضریب آلفای کرونباخ 0/71 محاسبه گردید که بیانگر مطلوب بودن ابزار تحقیق است جهت تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و واریانس و استنباطی ویکور، همبستگی جدول توافقی و واریانس استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که بین ویزگی های فردی روستاییان و بهره برداران پاسخگو و مشارکت در اجرای طرح ها و پروزه ها در ه مه مولفه ها (سن، جنس، تاهل، تحصیلات و...) رابطه معناداری وجود دارد همینطور، بین شاخص های یکپارچه سازی اراضی و مشارکت اجتماعی در همه شاخص های مورد بررسی در سطح آلفای 0/05 رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد همچنین بین شاخص یکپارچه سازی اراضی زراعی و مشارکت مردم با میزان همبستگی 0/327 درص و سطح معناداری 0/000 رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

توسعه ی روستایی، مشارکت، یکپارچه سازی، اراضی زراعی، بستان آباد