تحلیل محتوای گزارش های زیست محیطی در مطبوعات ایران براساس معیارهای روزنامه نگاری محیط زیست (EJ)

؛ روزنامه نگاری محیط زیست به عنوان یکی از رشته های جدید با هدف ارتقای سطح آگاهی شهروندان و آموزش مسایل زیست محیطی به زبان عمومی در دنیا مورد توجه قرار گرفته و این در حالی است که هنوز مطبوعات ایران حتی یک صفحه ویژه محیط زیست ندارند. لزوم افزایش آگاهی و مشارکت مردم در حفظ محیط زیست توسط خبرنگاران، با توجه به بروز بحران های زیست محیطی ضروری است. براساس نظریه برجسته سازی و فریمینگ اولویت دادن به مسایل محیط زیست و قاب سازی های متنوع با رویکرد حرف ها می تواند باعث ارتقای سواد زیست محیطی شهروندان و مسیولان و مشارکت آنان در حفظ آن شود. پرسش اصلی پژوهش پیشرو این است که معیارهای حرفه ای روزنامه نگاری محیط زیست تا چه اندازه در گزارش های زیست محیطی مطبوعات ایران رعایت شده اند در این تحقیق، با روش تحلیل محتوا، 200 گزارش زیست محیطی چهار روزنامه ایران، اعتماد، شرق و شهروند در سال 94 بر اساس معیارهای جهانی روزنامه نگاری محیط زیست بررسی و با روش سرشماری در قالب 12 مقوله تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان می دهد که در گزارش 66/5 درصد معیار فرایندمداری ، 72/5 درصد بیان پیامدها ، در 84 درصد نظرات اساتید و در 66/5 درصدمعیار ارتباط موضوع با دیگر مناطق جغرافیایی رعایت نشده و تنها در 2/5 درصد گزارش ها از کاربرد نقشه و چارت برای آسان سازی اطلاعات استفاده شده است. به طور کلی، بین روزنامه ها از لحاظ رعایت 12 معیار تخصصی روزنامه نگاری محیط زیست تفاوت معنی دار وجود دارد و هرکدام از روزنامه ها در رعایت برخی معیارها شدت و ضعف داشته اند.

Keywords:

روزنامه نگاری , مطبوعات , محیط زیست , روزنامه نگاری محیط زیست , تحلیل محتوا