بررسی کیفیت زندگی معلولان ضایعات نخاعی شهر یزد در سال 1393

مقدمه: آسیب طناب نخاعی به عنوان یک اختلال ناتوان کننده بوده که پیامدهای جسمی، روان شناختی و اجتماعی ایجادمی کند و می تواند روی همه شاخص های کیفیت زندگی تاثیر بگذارد؛ لذا پژوهش حاضر باهدف تعیین کیفیت زندگیمعلولان ضایعات نخاعی شهر یزد در سال 1393 انجام شد.مواد و رو شها: مطالعه حاضر به روش توصیفی- تحلیلی روی 84 نفر از معلولان ضایعات نخاعی شهر یزد انجام شد. ابزارجمع آوری داده ها دو پرسشنامه ویژگی های دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد SIP-68 که دارای 68 گویه بوده که در 6 بعد استقلال جسمی، کنترل حرکت، استقلال روحی و برقراری ارتباط، رفتار اجتماعی، ثبات عاطفی و محدوده پویایی تنظیم شده است. جهت ترجمه پرسشنامه SIP-68 از روش بان ویل (Banville) استفاده شد. اعتبارسنجی به روش اعتبار محتوا و پایایی آن با آلفای کرونباخ ارزیابی گردید (r=0/91). داده ها با نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته ها: محدوده سنی معلولان ضایعات نخاعی 64-16 ساله (14/11±39/38)و میانگین سنی آنان در زمان آسیب 13/76±26 بود (57/1% (48 نفر) معلولان ضایعات نخاعی علت آسیب را حوادث رانندگی، 15/5% (13 نفر) سقوط از بلندی و بقیه آنها حادثه در محل کار، بیماری و درمان های پزشکی ذکر کرده اند. 22/6% (19 نفر) از افراد، کیفیت زندگی خود را خوب، 67/9% (57 نفر) متوسط و 95% (8 نفر) نیز ضعیف (10/99±32/36) برآورد کرده اند. میانگین نمره در ابعاد استقلال جسمی، رفتار اجتماعی و محدوده پویایی نسبت به سایر ابعاد وضعیت ضعیف تری داشت. بین کیفیت زندگی باعلت و وضعیت اقتصادی اجتماعی ارتباط آماری معناداری مشاهده شد (P<0/05).بحث و نتیجه گیری: برای ارتقاء کیفیت زندگی معلولان ضایعات نخاعی م یبایستی شاخص های رفاهی را موردتوجه قرارداد.دولت ها باید با مشارکت معلولان ضایعات نخاعی اجرای برنامه های توان بخشی مبتنی بر جامعه را برای افزایش خودکارآمدیآنان تسهیل نمایند. پیشنهاد م یگردد پژوهش های کیفی صورت بگیرد تا از طریق تبیین درک آنان از شرایط زیستی خودبتوان مداخلات ارتقاء سلامت را طراحی نمود.

Keywords:

آسیب طناب نخاعی , کیفیت زندگی , معلولان ضایعات نخاعی