محمدجواد عصاری - استادیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
علی محمد عباسی - مربی و دانشجوی دکترا، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران
طالب عسکری پور - مربی و دانشجوی دکترا، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
الهه کاظمی - کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

مقدمه: فناوری نانو به عنوان یکی از فناوری های کلیدی قرن بیست و یکم، به علم دستکاری مولکول ها و اتم ها به اندازه های بین 1 تا 100 نانومتر اطلاق می شود. با توجه به اهمیت سرمایه گذاری در بخش تحقیق و توسعه، ارتقاء آگاهی و نگرش دانشجویان می تواند تاثیر مثبتی بر گسترش دامنه کاربرد و استفاده بهینه از این فناوری در حال ظهور داشته باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، سطح آگاهی و نگرش 130 نفر از دانشجویان مقاطع تحصیلی مختلف رشته های مهندسی بهداشت حرفه ای و محیط دانشگاه های علوم پزشکی همدان، ایلام و سمنان نسبت به مزایا و مخاطرات فناوری نانو، از طریق پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره آگاهی دانشجویان 16/08 با انحراف معیار 1/61 به دست آمد. بین میانگین نمره آگاهی دانشجویان در مقطع کارشناسی و تحصیلات تکمیلی اختلاف معنی دار مشاهده شد (0/001 = P). در حالیکه بین میانگین آگاهی در خانم ها و آقایان، گروه های متغیر سن و سال ورود به تحصیل اختلاف معنی داری وجود نداشت. با استفاده از معادله رگرسیون خطی و در نظر گرفتن سطح آگاهی به عنوان متغیر وابسته، مشخص گردید که سن و مقطع تحصیلی به طور معنی داری با وضعیت آگاهی مرتبط می باشند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که سطح آگاهی اکثر دانشجویان مورد مطالعه در خصوص فناوری نانو، در حد قابل قبول نمی باشد. در حالیکه با در نظر گرفتن مزایا و مخاطرات این فناوری، نسبت به توسعه استفاده از فناوری نانو در کشور، دیدگاه و نگرش مثبتی در بین دانشجویان وجود دارد.

فناوری نانو، آگاهی، نگرش، دانشجو