مهسا تولاییان - موزه علوم و فنون جمهوری اسلامی ایران

در سال 1936 بخشی از شهر بغداد در شرق رودخانه ی دجله به علت وقوع سیل، هفته ها در محاصره آب قرار داشت و آن را به یک جزیره تبدیل نموده بود. سرانجام در اثر عبور آب، فروکش کردن یا تبخیر آن در بخش های مختلفی از بغداد استخر یا حوضچه های مختلف ایجاد گردید، که مکان های مناسبی برای تولید مثل، بیلیون ها مگس شد. وزارت بهداری نگران شیوع مالاریا در منطقه بود. لذا تصمیم گرفته شد تا مواد لازم جهت پر کردن حوضچه ها را از جاده ی منتهی به خانقین تامین کنند. در هنگام خاک برداری آشکار گردید که منطقه ی تپه ی باستانی و ویرانه های مدفون در آن، بقایای یک منطقه ی مسکونی متعلق به دوران اشکانیان 300 ق.م تا 300 ب.م است که از دیدگاه باستان شناسی بسیار حایز اهمیت می باشد.