فرزاد شهابیان - دانشیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمود خطیبی - عضو هیات علمی – گروه برق- دانشگاه امام رضا (ع)

تیرورقها هنگامی که تحت اثر بارهای موضعی قرار میگیرند، دارای رفتاری غیرخطی و پیچیده میباشند. در حال حاضر نتایج حاصل ازرابطه های موجود برای تعیین مقاومت نهایی تیرورقها در مقایسه با نتایج حاصل از آزمایش، دارای خطای زیادی می باشند. در این مقاله ضمن بررسی دقت رابطه های موجود، با استفاده از روش میانگین گیری موزون، رابطه جدیدی برای تعیین مقاومت نهایی تیرورقها پیشنهاد میگردد. برای انجام این کار، از ترکیب ضریبدار رابطه های قبلی که نتایج بهتری را نسبت به سایر روابط از خود نشان می دهند، استفاده میگردد. برای یافتن ضرایب مجهول در رابطه پیشنهادی، از الگوریتم ژنتیک بهره جسته می شود. مقایسه نتایج حاصل از کاربرد رابطه پیشنهادی با نتایج آزمایش، نشان می دهد که رابطه جدید در تعیین مقاومت نهایی تیرورقها نسبت به رابطه های پیشین، از دقت بالاتری برخوردار می باشد.

تیرورق، بارهای موضعی، الگوریتم ژنتیک، میانگین گیری موزون