تورج دریایی - استاد تاریخ ایران دانشگاه کالیفرنیا، ارواین
محمد حیدرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ ایران باستان دانشگاه تهران

این مقاله به تاثیر خویدوده یا ازدواج با محارم بر ساکنان ایرانشهر ( 600 تا 800 میلادی) می پردازد، عملی که توسط سنت زردشتی در دورهٔ مناظره ها و تبلیغات دینی مجاز شمرده شده بود. معتقدم که نوعی از ازدواج با محارم در دوره هایی از تاریخ ایران وجود داشته است، برای مثال در سدهٔ سوم که مانویان، دین زردشتی را به چالش کشیدند و مهمتر از آن، در سدهٔ ششم، هنگامی که مسیحیت تهدید بزرگی برای دین زردشتی تلقی می شد و بالاخره در سدهٔ هشتم و نهم که حمایت دولتی از دین زردشتی متوقف شد و مسلمانان از نظر تعداد افزایش یافتند و به نخبگان تازه تبدیل شدند. این موارد اثبات می کنند در هنگامی که تغییر دین تهدیدی برای ادامهٔ حیات دین زردشتی بود، خویدوده راه حلی عملی برای نگهداری ثروت در میان خانواده و اجتماع بوده است.

ازدواج با محارم، خویدوده، دین زردشتی، ساسانیان، دوران اولیهٔ اسلام