نقش اضطراب و ناگویی خلقی در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته در میان دانشجویان: تلویحاتی برای ارتقاء سلامت

مقدمه: رفتارهای خوردن آشفته به دلیل رابطه اش با پیامدهای روانشناختی و بدنی نامطلوب به یک نگرانی عمده در زمینه بهداشت عمومی تبدیل شده است. تحقیقات گذشته نشان داده اند خلق مضطرب و ناگویی خلقی با اختلالات روانشناختی و پزشکی نامطلوبی چون اختلالات معده ای- روده ای و اختلالات خوردن رابطه دارند. هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش اضطراب و ناگویی خلقی در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته در میاندانشجویان بود. روش: این مطالعه مقطعی بر روی 477 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام گردید. شرکت کنندگان به پرسشنامه های خصوصیات دموگرافی، اضطراب از کاستلو کامری (1967)، ناگویی خلقی تورنتو (TAS-20) و رفتارهای خوردن آشفته از گرنر و همکاران (1982) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین اضطراب، ناگویی خلقی و رفتارهای خوردن آشفته همبستگی درونی معنی داری وجود دارد (P<0/01). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای اضطراب و ناگویی خلقی به ترتیب 40% و 29% از واریانس رفتارهای خوردن آشفته را بطور معنی داری پیش بینی کردند (P<0/01). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از اهمیت اضطراب و ناگویی خلقی در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته می باشد و این عوامل می توانند میزان بالایی از واریانس رفتارهای خوردن آشفته را تبیین نمایند.

Keywords:

اضطراب , ناگویی خلقی , رفتارهای خوردن آشفته , دانشجویان