نقش میانجی گرانه امید به زندگی در رابطه بین عامل های روان نژندی و برون گرایی و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی

مقدمه: ابتلاء به بیماری مزمن کلیه با افت شدید کیفیت زندگی همراه است و امید به زندگی نقش بسزایی در بهبود کیفیت زندگی بیماران دیالیزی دارد.هدف: در این پژوهش، نقش میانجی گرانه امید به زندگی بر رابطه عامل های روان نژدی و برون گرایی و کیفیت زندگی بیماران دیالیزی بررسی شد. روش: در یک بررسی از نوع همبستگی، 100 بیمار دیالیزی لز بیمارستان های استان قم به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و شرکت کنندگان مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، امید به زندگی و ویژگی های شخصیت نیو را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته ها: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که امید به زندگی در رابطه بین دو عامل روان نژدی و برون گرایی نقش واسطه ای دارد؛ بدین معنی که روان نژدی اثر غیرمستقیم منفی و برون گرایی اثر غیرمستقیم مثبت به واسطه امید به زندگی بر کیفیت زندگی دارند. نتیجه گیری: براساس یافته ها، عامل های روان نژدی و برون گرایی نقش مهمی بر امید به زندگی و نهایتا کیفیت زندگی بیماران دیالیزی ایفا می کنند.

Keywords:

روان نژندی , برون گرایی , کیفیت زندگی , بیماران دیالیزی , امید به زندگی