رابطه بین سبک دلبستگی، خودپنداره و احساس تنهایی در میان دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک دلبستگی، خودپنداره و احساس تنهایی دانش آموزان متوسطه دوم بخش بندپی شرقی شهرستان بابل بود. به هر حال پژوهش های انجام گرفته مربوط به احساس تنهایی در سال های اخیر رشد قابل توجهی را نشان می دهد. روش بررسی: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و نمونه مورد بررسی 278 دانش آموز ( 139 دختر و 139 پسر ) می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و با تکمیل پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور، خودپنداره راجرز و احساس تنهایی UCLA در این پژوهش شرکت کردند. یافته ها: برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی و احساس رابطه ی معنادار وجود دارد. بین سبک دلبستگی و خودپنداره رابطه معنادار وجود ندارد. بین خودپنداره و احساس تنهایی رابطه معکوس معنادار وجود دارد. سبک دلبستگی نسبت به خودپنداره پیش بینی کننده قوی تری برای احساس تنهایی است.

Keywords:

سبک دلبستگی , خودپنداره , احساس تنهایی