بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه ی گروهی برآشفتگی زناشویی، تعارض زناشویی و خوش بینی در زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره کمیته امداد شهر کرمانشاه

هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه ی گروهی بر آشفتگی زناشویی، تعارض- زناشویی و خوش بینی بود.روش: در قالب مداخله نیمه تجربی به شیوه ی پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری، 24 زن متاهل به شیوه ی نمونه گیری در دسترس از میان زنان دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره کمیته امداد انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل و براساس استانداردهای مشاورهی گروهی (هرکدام 12 نفر) تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی آشفتگی زناشویی (MSI-R)، تعارض زناشویی (R-MCQ) و جهت گیری به زندگی (LOT-R) بودند. گروه آزمایش مداخله درمانی در 10 جلسه دریافت نمودند. پس از اتمام جلسات از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش به خوبی نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه ی گروهی در مرحله پس آزمون و پیگیری سبب کاهش آشفتگی زناشویی و تعارض زناشویی و افزایش خوش بینی شده است؛ بنابراین درمان گروهی ACT برآشفتگی زناشویی (P<0/05)، تعارض زناشویی (P<0/05) و خوش بینی (P<0/05) موثر بوده است. نتیجه گیری: نتایج بر اهمیت کاربرد این درمان در مراکز مشاوره و کلاس های آموزش خانواده جهت حل مشکلات زناشویی زوج ها تاکید دارد...

Keywords:

درمان گروهی اکت , آشفتگی زناشویی , تعارض زناشویی و خوش بینی