مقایسه راهبردهای مقابله ای، شادکامی و امید به آینده در نوجوانان بازمانده از زلزله بم با نوجوانان عادی

مقدمه: زلزله از جمله بزرگ ترین و ویرانگرترین بلایای طبیعی است که اثرات جسمانی و روانشناختی مختلفی بر افراد جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان می گذارند. هدف: لذا هدف این پژوهش، مقایسه ی راهبردهای مقابله ای، شادکامی و امید به آینده در نوجوانان بازمانده از زلزله ی بم با نوجوانان عادی است. روش: در این پژوهش 143 نوجوان بازمانده از زلزه بم و 207 نفر از سایر نوجوانان به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های راهبردهای مقابله ای لازاروس، شادکامی آکسفورد و امید به آینده اسنایدر پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و T گروه های مستقل تحلیل گردید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان دادند که نوجوانان بازمانده از زلزله از راهبردهای مقابله ای مسدهه دار کمتر و از راهبردهای مقابله ای هیجان مدار بیشتر استفاده می کنند و میزان شادکامی و امید به آینده در این افراد کمتر از نوجوانان عادی است. همچنین تفاوت های جنسیتی در متغیرهای مورد مطالعه مشاهده شد. نتیجه گیری: براساس این یافته ها با انجام دادن اقدامات روان شناختی مناسب و آموزش های لازم در زمینه راهبردهای مقابله ای می توان میزان آسیب پذیری افراد زلزله زده را به میزان قابل توجهی کاهش داد.

Keywords:

راهبردهای مقابله ای , شادکامی , امید به آینده , بازمانده از زلزله